Mrkonjski vis postaje spomenik prirode

SP Mrkonjski vis je refugijum velikom broju reliktnih vrsta biljaka koje su svoje utočište našle u reliktnim polidominantnim zajednicama (šume crnog graba i crnog jasena, šume crnog graba i mečje leske, šuma jasena, mečje leske i drugih vrsta, šume hrastova, mečje leske i drugih vrsta). Od ukupno zabeleženih 95 vrsta biljaka, od nacionalnog značaja su: gnezdovica (Neottia nidus-avis), mečja leska (Corylus colurna), kostrika (Ruscus aculeatus), jezičasta kostrika (Ruscus hypoglossum) i dr.

Kao termofilno stanište područje SP Mrkonjski vis je interesantno i sa aspekta herpetofaune; na samom vrhu Mrkonjskog visa pronađeni su primerci grčke žabe (Rana graeca), dok je u nižim delovima zabeležen veliki broj šumskih kornjača (Testudo hermanni). Na širem području Mrkonjskog visa registrovano je ukupno 67 vrsta ptica – od nacionalnog i međunarodnog značaja su: crna roda (Ciconia nigra), grlica (Streptopelia turtur), osičar (Pernis apivorus), srednji detlić (Dendrocopos medius), seoski detlić (Dendrocopos syriacus), crna žuna (Dryocopus martius), sivi soko (Falco peregrinus), rusi svračak (Lanius collurio), šumska ševa (Lullula arborea), obična beloguza (Oenanthe oenanthe) i vinogradska strnadica (Emberiza hortulana).

Površina SP Mrkonjski vis iznosi ukupno 144,6344 ha, od čega je 11,91% u režimu zaštite II (drugog) stepena, a 88,09% u režimu zaštite III (trećeg) stepena. Prema strukturi površina katastarskih opština (KO Mrkonje, KO Tulare i KO Poroštica) po vlasništvu, površine u obuhvatu zaštićenog područja nalaze se u privatnoj (92,26%) i državnoj (7,74%) svojini.

Prema Pravilniku o kriterijumima vrednovanja i postupku kategorizacije zaštićenih područja, SP Mrkonjski vis svrstava se u III kategoriju – zaštićeno područje lokalnog značaja.

Zavod za zaštitu prirode Srbije predložio je da upravljanje SP Mrkonjski vis bude povereno Turističkoj organizaciji opštine Medveđa.